Sevdiğim Şiiri - Fazilet Özcan

Sevdiğim

Seni ben özlemle nasıl da bekliyorum
Dağlar gibi bilirim diktir başın sevdigim
Yamacında günlere günler ekliyorum
Eksilmesin ekmegin tatlı aşın sevdigim

Gözümden eksilmedi o baktığım şafaklar
Sendin Uçsuz bucaksız seyrettiğim
ufuklar
Güneşin gölgesinde örtündügüm duvaklar
Saklıyor beni sana yazın kışın sevdigim

Her gece karanlıkta arar dururum seni
Bırakıp giderken bendeki sarhoş seni
Düsunmedinmi şimdi kim sever seni
Kabında duramayan tezden taşan sevdiğim

Ne yaptı isen bilmem deli gönlüm uslanmaz
Adından başka aşkı ask deyipte anmaz
Ateş olup su gönlüm Tutusupta yanmaz
Canıma candır o ten gözün kaşın sevdigim

O buyuk Sevdasını yuce haktan bilipte
Zorları kolay edip hizla geçip gelipte
Aşkiyla yola çikip Ciğerimi delipte
Dağ deniz ovaları canla aşan sevdiğim

Her sözunde kelime anlam mana buluyor
Bu hayatta umulmaz neler neler oluyor
Kimi seytan kimi melek olup akıl çaliyor
Şiir olupta Dize dize Coşan sevdigim

Kır atına binip te yine yola koyulsan
O ulvi aşıklardan var olupta sayılsan
Şu dünyanın dumanlı kasvetinden ayılsan
Yarin gurbette vuslat ol kuşan sevdiğim
Fazilet özcan