O güzel gözlerin, ipek saçların,
Beni, sana doğru çektin sevdiğim.
Yaz gelince yaylalara göçlerin,
Beni harap ettin, yıktın sevdiğim.
Gözlerin rengini huriden m’aldın?
Güzeller içinde sen ayrı kaldın.
Ne bir selam verdin, ne de bir güldün,
Beni topraklara ektin sevdiğim.
Gün ola bu derde sen de yanasın,
Aşkın şarabından içe, kanasın.
Ben bir ağaç olam, gele konasın,
Daha yücelere çıktın sevdiğim
Bırak nazı, yeter artık çektiğim,
Gece- gündüz yollarına baktığım.
Senin için kanım yere döktüğüm,
Son damlaya kadar aktın sevdiğim.
KARAC’OZAN; sen, kendini aldatma,
Belki başkası var, bunu unutma.
Seni sevmeyenin elinden tutma,
Ciğerime hançer çaktın sevdiğim.
06.01.1977 MERSİN
Kayıt Tarihi : 4.12.2019 14:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cahit Konut](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/04/sevdigim-795.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!