Sevdiğim! .. Şiiri - Kadir Albayrak

Yüreğime hazan düşürme artık
Son yaprak dalında kalsın sevdiğim
Bahara benzedin değişme artık
Sensizlik vuslata varsın sevdiğim

Sen gülden müşahhas canandan öte
Mevsimlere bahar cansın sevdiğim
Aramızda hasretin adı ne ise
Tutuştur hepsini yansın sevdiğim

Bir beyaz gül açmış dudaklarında
O sıcak buseni sakla sevdiğim
Şehr-i İstanbul’un bir akşamında
Usulca sunuver bana sevdiğim

O ipek saçların omuzlarından
Şelale misali aksın sevdiğim
O ela gözlerin “hüzün dağından”
Sislerin ardından baksın sevdiğim

Misk-ü amber kokar bedenin tenin
Yüreğim nefseder seni sevdiğim
Bin zevki sefası olsa alemin
Hayalin hepsine değer sevdiğim

Ömrümü adasam versem ne çıkar
Ahreti çıkardım gözden sevdiğim
Hak vaki olup da ölsem ne çıkar
Yaşamak ateşten közden sevdiğim

Gül yüzlüm bir daha gelmesin hazan
Tanrı-dır hasreti vuslatı yazan
Sen içim de cansın gönlüm de canan
Bir daha bırakıp gitme sevdiğim