Sevdiğim Şiiri - Erdal Ebem

Yol yakınken koparıp, atalım diyorsun ya,
Yüreğimden çıkarıp, atamam a sevdiğim.
Hep seni düşündükçe, başka oluyor dünya,
İşte ben o dünyada, batamam a sevdiğim.

Hayal dünyamda yerin, okyanus kadar engin,
Sen bilmesen de gülüm, gönlüm seninle zengin,
Ta sabahtan aksama, gün batımına değin,
Senle yaşarken sensiz, yatamam a sevdiğim.

Sanır mısın divane olmak kolaydır öyle,
Yaşamadan bilinmez, yaşayana bak şöyle,
Mecnunun gördüğünü, birde leylaya söyle,
Bu aşkın hasretine gam, katamam a sevdiğim.

Yüreğimde bir rüzgar, esmekte efil efil,
Kalbimdeki varlığın, huzuruma hep kefil,
Boşuna değildir ki bendeki aşka meyil,
Seni benden uzakta, tutamam a sevdiğim.

Gözlerinin içinde, kaybolmuşken bu gönül,
Derdi de tasayı da, sayarım bil ki ödül.
Yalnız adın sayıklar ve seni söyler bu dil,
Bülbül olsam da sensiz, ötemem a sevdiğim.

Firgatli gam yüklüdür, tek derdi sensin elbet.
Aşka muhtaç bir halde, olmuşum ben müebbet,
Yanmak nedir bilirim, çekmesin kimse hasret,
Senide bu kuyuya, itemem a sevdiğim.

18.05.2017.
Aşık firgatli