Şimdi ben,
Yokluğunu içime sindirmek yerine,
Döneceğin günü bekliyorum sevdiğim.
İftarda suyumu yudumlar gibi
Dudaklarımı adınla ıslatıyorum.
Oysa yüreğim yangın yeri,
Yüreğim demir kafese sıkışmış
Bir Zümrüdüanka kuşu
Çırpındıkça kanatları,
kanatıyor içimi.
Kayıt Tarihi : 13.5.2016 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)