Sevdiğim Şiiri - İsmet Koyuncu

Hayatın inişi çıkışı vardır sevdiğim
Bakışın kadar sıcak küsmen kadar soğuk
Dudakların gibi alev alır kimi zaman
Yakar,yıkar yaptığın işve ile nazlar.

Eser başımızda baharın son vaktinde
Adını sevda koydukları yeller
Karanlık bir gecede ne ay olacak ne yıldız
Ben yoksam kıymetini bilmeyecek eller.

Şiirin tüm gizeminde bulunursun
Aklın karışır fikrin şaşırır sevdiğim
Cennet ile cinnet arası bir çizgide
Gidişin gelişin sırrı kalbinin orta yerinde

Şaşırsın cümle alem devri devran
Ve sen sokul yanıma korkusuzluğa ulaş
El değmemiş en mahrem duygularınla yaklaş
Sevdaya dair ne varsa sensin içimde yeşeren.

Kalabalıkta yalnızlığı bilirmisin? sevdiğim
Cemalini görmezse bu yetim bir eksiğim
Kaçamak bakışların doyumsuzluğun'da bu sevda
Aşktır benim adım senin garip dünyanda.

Alacaklı kaldığımız geçmiş mevsimlerde
Ve sevdanın en anlamlı son hazanında
Yaramaz hınzır çocuk hallerinden sıyrılırsın
Rolün değişir şuh bir kadın olursun ömrüme.

Kenar mahallelere gidelim sevdiğim
Sosyete sansınlar bizi gülmeyi becerelim
Sosyete semtinde varoş olalım biz bize
Gariban bir seyyardan karnımızı doyuralım.

Şehrin çığlıklarından arınalım sevdiğim
Çıldırsın delirsin arzular aşk mabedinde
Sevda nameleri dökülsün dilinden birer,birer
Kokun sinsin yüreğime,elime tenime.

Hırsız gözlerin yakalanır gözlerime
Kaçak,kaçamak,yasak ve sevdalı bakışın
Beni alan,çalan,bağlayan ve saran dokunuşun
Geçmiş silinir hayat yeniden başlar sevmen'le

Ölüm düşer bir gün veya gece apansız bedenimize
Öksüz kalır sevdamız ey sevdiğim vaktin birinde
Ve kalır her yerde bizden bir anı bir hatıra
Denizler yas tutar gözler ağlar belki sana beklide bana.