Sevdiğim Şiiri - Muharrem Abut

Acılar biriktiriyorum,
Kanadı kırık, küçük,
Ve sıladan uzakta,
Bir göçmen kuş misali.
Her akşam yalnızlığa batıyor güneş,
Bir adam ellerindeki ekmekleri taşıyor sofrasına.
Perdeler uzağı uzak etmeye çekiliyor,
Ve ışıkları açıyor bir el diyar-ı gurbette.
Ben nerdeyim bilmiyorum fakat;
İçimde sürekli yeşeren bu gurbette neyin nesi?
Peki, sevdiğim nerde?
Nerdesin sevdiceğim?
Nerdesin gelişine umutlarımı bağladığım?
Geceler boyu hasretine, özlemine ağladığım,
Yüreğimi harlı ateşlerde dağladığım,
Beklediğim, ancak ummadığım bir yabanda bulduğum,
Menekşem, sümbülüm, nergisim,
Lokmanların, hekimlerin derdime ilaç dedikleri,
Dağ çiçeklerinin en hoş kokulusu, en asili,
Gelinciğim, kekiğim, ak papatyam, gelinim,
Yanımda olmanı en çok istediğim,
Rengini betimleyerek hapsettiğim,
Kokunu nefes nefes çektiğim,
Ve seni beklediğim bu iklimde değil de,
Söyle, nerdesin yaralı, yarım, canım sevdiğim?