Sevdiğim Şiiri - Baran Demirel

Demişiz ki,
Sevgiyi pek anlatamam
Genellikle ayrılıkları yazarım ben.
Lakin sen gitme
Mahrum kalayım kağıt ve kalemimden.
Gittin...
Yine baş başayım dört duvar odamın içinde kağıt ve kalemimle
Tertemiz beyaz kağıtlar
Kirlenecek bugun gidişinle.
Sen gittikten sonra değişen çok şey oldu,
Yaşayan bir ölüyüm sanki
Bİr fatiha okuyanım bile yok
Hala gözlerinin içine bakabilcekde cesaretim
Seni seviyorum diyebilecek yüzüm yok
Gözlerinde huzur buldugum
Gülüşüyle karanlıkları aydınlatan
En çokta gitme diyemeyişim
Acıtıyor canımı.
Geceleri yatağım bir hançer gibi saplanıyor yüreğime.
Sessizlik her taraf sessiz aynı benim gibi
Yanında dilimin tutuluşu
Kelimelerin ağzımdan çıkmayışı boğazımın düğümlenişi
Geliyor aklıma.
Yalnızca duvar saatinin sesi odamda
Ben sessizliği sevdim sevdiğim
Tıpkı seni sevdiğim gibi
Sen ne sessizliği sevdin nede beni...