Bu kaçıncı mektup yırtıp attığım,
Yazıp sana veremeden sevdiğim,
Bu kaçıncı gece sabah ettiğim,
Göz yaşlarım kurumadan sevdiğim.
“Ferhat” gibi dağları mı aşayım,
“Mecnûn” gibi çöllere mi düşeyim,
Söyle bu dert ile nasıl yaşayım,
Gül yüzünü göremeden sevdiğim.
İçimizde göz göz iken yaramız,
Keşke tabiplerden olsa çaremiz,
Kavuşalım yakın iken aramız,
Yer gök gibi ıramadan sevdiğim.
KURTOĞLU’MA aşkın sonu ilki de,
Sensin bana ideal de ülkü de,
Gözüm açık gideceğim belki de,
Muradıma eremeden sevdiğim.
22-Temmuz–2003-Salı
Rifat KurtoğluKayıt Tarihi : 28.6.2011 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rifat Kurtoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/28/sevdigim-467.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!