Sevdiğim Şiiri - Ordulu Eşref Yılmaz

Ben istedim diye mi yüreğin taşa döndü
Eriyip bittiğimi görmez misin sevdiğim
Ne zaman ümitlensem kara bağlar ruhumu
Bağrıma paslı zıpkın vurma sevdiğim

Gonca güller derdim sana bahçemden
El açtım, dilendim seni Rabbimden
Adım deliye çıktı sen gideli halimden
Aklımı kaybettiğimi bilmez misin sevdiğim

Gülümün dikeni kanatır şimdi gönlümü
Hiçbir bade söndürmez içimdeki yangını
Susuzluğum sanadır, sil artık gözyaşımı
Sensiz solduğumu bilmez misin sevdiğim

Sabahı gurbet kokan gecelere mezeyim
Narında kızarıp düşlerde izini süreyim
Gönlünde az da olsa yerim olsun bileyim
Sana hasretliğimi görmez misin sevdiğim

Yokluğun sofrasına bağdaş kurar gözlerim
Kavurdukça kavurur senden uzak günlerim
Bana yolları kapalı uğradığın her diyarın
Kanayan avuçlarımı görmez misin sevdiğim

Volkanlarda koyma sakın, ben sensiz ölüyüm
Senle -darda olsam- cennetlere yürürüm
Sakın kefen biçme bana, ben zaten ölüyüm
Kefensiz yattığımı görmez misin sevdiğim

Ey yaşım, günbegün damarıma işledin
Ağu musun hey felek, yüreğimi dişledin
Çek elini özümden, yetmedi mi ey zâlim
Sayfa sayfa koptuğumu görmez misin sevdiğim

Sevdana yürüdüğümü bilmez misin sevdiğim? ..

25.05.2010 / Kumru