Sevdiğim Şiiri - Nermin Gültekin

İlk sevdiğim değil son,
Sevdiğim olur musun dedin.
Okyanusta dalgam olur musun,
Ateşte külüm değil
Korum olur musun dedin.
İlklerimin önüne geçen kim,
Sen bütün ilklerimi yıktın.
Yüreğime zıpkın gibi saplandın.
Kalbim artık yaralı,zavallı ve biçare,
Benim güneşim ayım yıldızım yok,
Benim umudum,neşem hayalim yok,
Benim denizim,ağaçlarım dağlarım yok,
Tek sen varsın,baktığım her şeyde.
Neden bunu bana yaptın,
Kutluyorum seni sevgilim,
Beni ben olmaktan çıkardın,
Rüzgarda savrulan bir yaprağım artık,
Dua etmeni istiyorum sevgilim
Şu yaralı yüreğim ne kadar dayanır.
Dayan yüreğim,sonsuz acıya hazır ol.
Ölür müyüm acaba bu acıdan.
Kor haline gelen kimin bedeni,
Sen hiç volkan gördün mü,
Hangi yağmur volkanı söndürebilir,
Senin sevgin yağmur mu yoksa,
Anladım sen banacı veriyorsun
Parçalarımı dağıtma sakın,
Alev alev olan ben,
Kollarında ölsemde külün olamam.