Sevdiğim Şiiri - Hüseyin Demircan

denizleri aşarım karalarla birleşir
gurbet kahrı çekenler inleşerek ağlaşır
zindanlarda yaşarım kör kuyular dolaşır
ışığı görmeyeyim göz kamaşır
çalışan insan elbet kirlenir karalaşır
gör hak suyu yaratmış sabunla aralaşır

güzel açık renk giyer ak güzele yaraşır
birde hazırla temiz pak çamaşır
boşa gitmesin sana verdiğim onca emek
kur sen sofrayı hemen hazırlanınca yemek

bu sevgi ifadesi aşk göstergesi demek
acıktım boğaz kuru dil dolaşır
önünde bekle beni mutfak penceresinin
ince eli başımı okşar kaşır sevdiğim

arala kapağını pilav tenceresinin
ne diri kalsın pirinç nede taşır sevdiğim

çorbanı değişmem taskebabına güvecine
etsuyuna olsun tek karışmam soğanı havucuna
sıcak bir tas çorba ver avucuma
ayaklarım buz kesti ellerim üşür sevdiğim

sıvıyağ limon sirke katıpta harman et
karıştır salatayı karman çorman et
biraz piyazla biraz kızartma haşlama et
usulca tabağıma koyup düşür sevdiğim

karnıyarık musakka velhasıl bir tutulur
makarna var diye erişte nasıl unutulur
fasulye sulu olur köfte az kurutulur
bulgur pilavı tüter buğulaşır sevdiğim

hamurunu mantının ipincecik kes yazla
kıymayı bolca tutup tereyağı da cızla
balıkları kızartıp mantar patlıcan közle
yanında bol salçalı tavuk pişir sevdiğim

manavda bulamazsan bahçemizden kopartıp
vişneler ayvalardan komposto hoşaf yapıp
muhallebiyi yakıp revaniyi kabartıp
ceviz doldur içine azcık şişir sevdiğim

kokusuyla burnumun direğini kırıver
ıspanaklı patatesli su böreği yapıver
ümüğümden inmezse kavun karpuz kesiver
çörekleri ardarda yığıp aşır sevdiğim

bol yağlı yaprak sarma yeme için yarışsam
yoğurtlu biber dolma arasına karışsam
kavurma et tadına nail olsam erişsem
fer gelir gözlerime parlar ışır sevdiğim

sevdiğim mahcemalim güneşim ayışığım
yanakları gül rengi zülüfü dolaşığım
dünyada en çok seni sever sana aşığım
ne tuhaf bul bunu ne şaşır sevdiğim