Sevdiğim Şiiri - Sevgili Özbek

Yazdığın nazımların Sevgili hayranıdır
Hece denizlerinde kalemin seyranıdır
Öğrettiğin mısralar risalin bayramıdır
Kelamını visale güller misin sevdiğim

Uzak dağların mor sümbülleriydi seni sevmek, dalga dalga rüzgârın yelesiydi savrulurken başakların bıyıklarında.

Şimdi yoksun, mevsim sonbahar. Kışa yokluğunla hazırlanıyorum. Isınmak için sana geliyorum sevdiğim, sana dair, sevdana dair yazmak için odun kömür arıyorum. Kim bilir, çok üşürsem, sobayı tutuşturacak kibrit bulamayabilir, ısınmayabilirim. Yokluğunun hüznüyle tekleyebilir sol yanım. Şimdi bile olduğu gibi neşeli bir şeyler bulamayabilirim yazmak için.

Seni özlediğim anlarda işte böyle hüzünlenirim sadece. Mantığımla ezmeye çalışıyorum kederleri. Ama kalbime söz geçiremiyorum, yokluğun ve gelmeyişin her an esir alıyor bende ki beni.

Ha, hal böyle olsa da, yokluğuna ve gelmeyişine boynum bükük değil. Seni daha çok özümsüyorum. Yüreğim yokluğuna kelepçelide olsa; hüznün çıkmazlarına sığınmıyorum. Daha çokk seviyorum seni.

Yüreğimin sen köşesinde yangınlar hazırlıyorum. sönen küllerini yeniden yeniden tutuşturacak közler hazırlıyorum. Yüreğimi Süphan dağı eteklerindeki sen kokan papatyalardan yaprak yaprak besliyorum. Sensizliğin girdabında yenilmekte mesele hani, boynundan asılmak da var ya. Neme lazım!
Böyle bir şey olursa seni de üzerim. Kimseleri üzmek yok ya ahdîmizde; temkinli olmak lazım diyorum. Sende bunu önerirdin eminim. Metanetli olmamı isterdin ya yine aynı derdin.
Onun için, sönmeyen, beni daima ısıtacak olan alevler alazlıyorum. Zaman zaman sitem edebilirim belki gelmeyişine; ama bakma sen buna, bunlar sadece anında isyanın duygusal dillerine kapılan çığlıklarımdır. Uzaklarda oluşun, isteyipte dizlerine başımı koyamayışım bozguna uğratır sadece. Yoksa bir nefes kadar yakınsın bana.

Şiirlerimin hepsine sen kokusunu bulaştırdım. Kilometrelerce uzaklarda oluşun engel değil. Dediğim gibi yanıbaşımdasın. Çok özlediğim vakitlerde, hasretini sindirmek için açarım defterimi, seni okurum çay niteliğinde, yudumlarım yani.

Anlayacağın, kalemimin ucundasın. Defterimin baş sayfasında.
Yüreğime dokunan mühürlü dilinle adını sık sık andığım hecelerimdesin. Çünkü seni sevmek ve heceni hatırlamak işgal eder aşkı en uzaklardan, ve senli düşlerimi elvan elvan yollara serer.

27/10/2007

Sevgili Özbek