Sevdiğim Şiiri - Hüseyin Salman

Sevdam yüreğimde, satırlarım ağlıyor,
O Sır benim kalemim yas bağlıyor,
Yazgım buymuş, yaş gözlerimde çağlıyor,
Bilinmez tatlı bir çilesin sevdiğim.

Umuda yolculuk var, umut çıkmaz içimde,
Kaybolmuş zamanım, zaman kendi işinde,
Kanıyor yaram, her adını seslenişimde,
Güneşi kıskandıracak kor gibisin sevdiğim.

Bahar gelmiş, kalkamıyorum oturduğum yerden,
Kim iflah olmuş ki! sevda denen amansız dertten,
Adını yıldızlara duyurdum,dökülürsün dilimden,
Ne geceler gece, ne gündüzüm gündüz sevdiğim.

Bütün ruhum seninle, varsın beden sensiz olsun,
her şeyinle bendesin (…..) isterse zaman dursun,
Zaten gülmez hiç yüzüm, biraz da sararıp solsun,
Dünyada, içindekilerde hep sensin sevdiğim.

Hüznüme neşe kattın yine, gül ki güleyim,
Bu canı sana adamışım, Öl de! öleyim,
Sende biliyorsun ki aşkına köleyim,
Alıp verdiğim bu nefes sensin sevdiğim.

Dememiş miydim, eline diken batsa yüreğim yanar,
Sen orda bir ah! çeksen, Vücudumu titreme sarar,
Allah’ım böyle istemiş, kahretmek neye yarar,
Derbederin mecnun olmuş, bu satırlar sensin sevdiğim.

İçimde dinmez fırtına, tufan ve de kasırgalar,
Toz-duman olur düşüncelerim, ses vermez dalgalar,
Seninle uyur seninle kalkarım, bitmese de yollar,
Sen bu canda tarifsiz bir cansın sevdiğim…