Sevdiğim Şiiri - Ayhan Selçuk

Bir nisan akşamı serinliği içimdeki
Nefesin kadar yakın, gece kadar uzak
Her yanda kangren olmuş sevgiler gördük
Sen geldin, sevgiyi unutanlara seni öğrettik sevgili

Ne dertti, ne gamdı dünya da ki
Nelere çare buldu ki insan dediğin
Her yanda bir sancı her yanda edeni
Mimsiz kalmışlara seni öğrettik sevgili

Çalardı gonklar ölüm çığlıklarına
Feryadı kesen son bir sayfa yazı
Cellât dilinde en uzun metin
Seni söylettik yafta diye sevdiğim

Korkular büyüttük hayal ikliminde
Gelecek yoktu, geçmiş hayalden ibaret
Saymayı unutalı utanmaz yüzler
Ve peçe diye Kâbeyi örtünenler
Duymalıydılar, bilmeliydiler seni ey sevdiğim

Biliyorum seni bilseler yapmazlardı
Hayâdan iki büklüm olurlardı
Kat, kat olup sevgi depremlerinden
Ezilirlerdi sensiz geçen günlerde sevdiğim