Ey fâni sevgili!
Düşüp de peşine yıktım bendimi,
Benliğimi aşar oldum sevdiğim;
Kendimde kaybettim inan kendimi,
Aşk sırrıyla coşar oldum sevdiğim..
Mecâz kadehim Aşk şarâbı sundun,
Elest anımsatan sanki oyundun,
Sen bir sûret değil bil ki derûndun,
Anladıkça şaşar oldum sevdiğim..
Aşk neydi ki senden önce kaçardım?
Demek diyorum o zaman naçardım;
Olmasan bu gönlüm nasıl açardım?
Senle Hakk'a koşar oldum sevdiğim..
Çile çekilir mi söyle yâresiz?
Feryâd edilir mi bilmem zâresiz?
Nasıl denir O sır, diller çâresiz?
Aşkı ile taşar oldum sevdiğim..
Mecâzi mahbûbum sırlara saldın,
Hakîki Mahbûb'u buldurdun kaldın,
Bâki Aşk'a sebep oldun da baldın,
Şu nefsimi boşar oldum sevdiğim..
Adem'in ömründe sensindir dönüm,
Sağ, sol, alt, üst ve de arkamla önüm,
Nere baksam varsın, senmişin yönüm,
Sen sen diye yaşar oldum sevdiğim...
Kayıt Tarihi : 24.6.2016 08:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!