Sevdiğim,
Yüreğimde umutların solduğu
Ruhsuz bir sonbahardı...
Sen geldin..
Kupkuruydu gönül bahçem
Çiçek görmemişti
Gonca gonca güller verdin...
Hayallere sığınmıştım
Yaşamak için işte
Çocukça
Tek kişilik dünyam vardı
Yalnızlığım ve hayallerim vardı...
Sevdiğim
Duyguya boğulmuş bir çocuktum ben
Sonra bir gün sen geldin
Yürümeyi yeniden öğrendim
Nasıl oldu bilmem
Her zaman gülen ben
Gülmeyi öğrendim...
Seninle sevdiğim
Elvada deyip yarım porsiyon hayata
Yaşamayı öğrendim...
11.08.1987
Hayrettin TürkKayıt Tarihi : 27.4.2003 02:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!