Sevdiğim Şiiri - Gülhan Fistaçyo

sevdiğim;
eğer bir roman olsaydın ne yapardım biliyor musun? kitapta en önemli yerlerin altını yüreğimle çizer,hiç okumayı bırakmazdım.bitirip baştan başlardım.en önemli yerini hafızamdan hiç çıkarmazdım.

eğer cd'de bir film olsaydın, en akıcı noktasını dondurur hiç bıkmadan usanmadan izlerdim.bundan ne ben yorulurdum,ne gözlerim nede beynim.

eğer sokakta yürüdüğüm yol olsaydın,adımlarımı sağlam atar seni incitmemek için elimden geleni yapar,hep senin iziznden giderdim.

eğer bir tohum olsaydın; seni en güzel bahçeme eker dünyanın en berrak saf sularıyla sulardım.sevgimle yeşertirdim seni,konuşarak büyütürdüm,gözyaşlarımla derdine ortak olurdum.dallanıp budaklanıp meyve verdiğinde bana kimsenin veremeyeceği en güzel hediyeyi; emeğimin karşılığı olan sevgini vermiş olurdun.

ama şimdi sen sensin,bende benim.bana yapacağın en büyük kötülüğü yapsan da(ki bu beni sensiz bırakmaktır.bunuda yapmayacağını biliyorum) seni ilk günkü sen gibi,ben gibi sevicem.ve sana olan sevgim hiç değişmeyecek...