Sevdiğim Şiiri - Ömer Kara

Sen gecelerimde parlayan güneş
Doğsan üzerime geceyi tutsan
Sönse beni yakan ateş
Bilmiyorum duyarmısın beni?
Canına can sayarmısın beni?
Olabilir miyim sana eş?

İşte bu şüpheye rehinim
Sen benim yarınımsın sevdiğim

Saçların cezbediyor rüzgârı
Gülizarlar kokunu kıskanıyor
Senin için gülümser ömrümün baharı
Aşkı-memnu misali yandım sana
Bir bilsen nasıl aldandım sana
Bu denli yakamaz cehennem narı

Aslında sen; sendeki benim
Bendeki sen sensin sevdiğim

Akan mana yeşil gözlerinden
Yalın kılıç olup oturur içime
Sızlıyor bak yaram derinden
Bırakma beni acıların girdabında
Bekliyorum işte bekliyorum kapında
Ben dervişim derviş geçer mi pirinden?

Seni takip eden gölgenim
Al beni de yanına sevdiğim

Uykularımın katili düşümdesin
Kaçamadım senden ne yaptımsa
Bir hayal gibi peşimdesin
Ya şimdi gel bana ya şimdi git
Istıraba dönüşüyor sensiz her vakit
Bir bela gibi başımdasın

Sana değil, kendime bütün kinim
Bu yangını gel de söndür sevdiğim

Ağlamazdım bu aşk dilimde olsa
Amma sen içimdesin benim
Keşke seni söküp atmak elimde olsa
Ben seninle aşka ermişim
Senden öte sana gönül vermişim
Vazgeçmem sonunda ölümde olsa

İşte budur benim yeminim
Her yeminde sen varsın sevdiğim

24 Mayıs 2006-İstanbul

Kul Seymani