Sevdiceğim Şiiri - Fatma Yalçınkaya

Bir yar sevdim
Gözleri kahve rengi
Sandım ki,O
Benim kalbimin dengi
Vuslatımız ne zaman?
Eyy sevgili
Hani sen beni
Ben seni
Kıskanırdık
Saçlarımızın
Tellerini
Aldırayımmı seni elden
Kaptırayımmı bir soyzuza
Ermeyecekmiyiz biz ahtımıza?
Eyy saçları denizler köpüğü
Eyy kalbimin Fatihi!
Kalbi feth etmek kolay ama
Asıl O kalpte kalabilmek hüneri
Seni ben çok çok sevdim!
Anam dedim,Babam dedim,Yar dedim
Söyle sevdiğim ben sana ne ettim?
Doğru yola gelmedin,bak burakıp gittim
Nazlı bir çiçektim soldurdun sen beni
Soldurdun yaprağımı dikenimi
Kolumu kaldırmağa mecalim yok
Yaptığın sanki ALLAH'ın emri
Eyy yüce dağlar akan sular!
Dağlardan ses çıkmaz bilirim
Akan sular bari siz söyleyin
Ne olacak benim bu halim?
Günler gelip geçiyor
Hep bana eziyet
Eyy mah yüzlüm yaramı sar
Kırılan kalbimi tamir et
Vuslatım olur belki
Eyy gönül sabret
Gelmedi derdimin dermanı
Beni düşünen hani
Üzerime giydim
Ateşten kaftanı
Yanıyonmu eyy gafil diyen yok
Açmıştım ona gönlümün bahçesini
İster gül der ister hanımeli
Bimedi kıymetimi bilmedi
Bilmemki ne etmeli
Gel şöyle yap diyenim yok
Ne kara imiş şu bahtımın yazısı
Ağlamaktan geçmiyor gözümün sızısı
Bende bir ananın garip kuzusu
Gel kuzum meleme diyenim yok
Görmüşsem dünyada gamı kederi
Mükafat isterim senden,eyy selveri
Gönlümde açan acı gül dikeni
Gel birlikte derelim,diyenim yok
Gökteki yıldızlarla konuşurum
Ben senin aşkından,deli divane olurum
İstemezsen beni,bağrıma taş vururum
Gel başını göğsüme daya,diyenim yok
Ah ile geçirdim ömrümün yarısını
Çekmişsem ben onun kayğısını
Vallahi dönmem,dayasa bıçağı
Halin nedir diye,soranım yok
Böylemi geçecek ömrümün baharı
Güllerim soldu,benzim sapsarı
Yeri değilmi? ağlasam zarı zarı
Gel göz yaşını sileyim,diyenim yok