Sevdiceğim Şiiri - Mehmet Özer

Sevdiceğim;
Günler neden geçmez bilir misin
Gecelerin neden sonu gelmez
Ben öğrenemedim, öğretmediler
Yaktılar, yıktılar bir dal umudu
Geçmişi kuşuna dizdiler
Geleceği boğazından astılar
Yok ettiler kitapları
Kökünden kopardılar yemyeşil fidanları
Bir daha okunmamacasına
Bir daha yeşeremeden
Ve sıra çocuklarımıza geldi
O küçük beyinleri mahvettiler
Karanlığın yedi kat dibinde

Sevdiceğim
Gecelerin sonu gelmez
Çocukların acı çığlıklarından
Ve günler geçmez
Biricik umudun göz göre göre erimesinden

Ama daha bitmedik
Biz direnişin çocuklarıyız
Başkaldırının evlatlarıyız
Nerde zulüm varsa biz oradaki insanlığız

Sevdiceğim
Şunu bil ki yıkılmayacaksın
Umudunu kendin yaratacaksın, bekleyeceksin
Sen bunun için yaşayacaksın
Yaşayacaksın, inadına.