Sevdiceğim Şiiri - Murat Erdem

Sevdiceğim;
İlk rastladığım gün sana
Bulduğum gündü
Hayalimdeki prensesimi
Yani;
kara sevdaya tutulduğum gün.
Ama
Doğduğum günden itibaren tanımak isterdim
Ya da
Doğduğun günden itibaren seni
Yani
Bebekliğimde abayı yakmak isterdim sana

“sevmek” sözcüğünü hiç öğrenmeden
Hiç bilmeden sevmenin neydiğini
Sevmek isterdim seni
Tıpkı;
Bir bebeğin annesini sevdiği gibi.

Ve sonrasında;
Keşke sen de olsaydın çocukken
Evcilik oynadığımız grupta
Keşke sen de olsaydın da
Hep ikimiz oynasaydık
Anne-Baba rolünde

Okullu olduğum ilk günde bile
Seninle girmek isterdim el ele
Okul kapısından içeriye
Ve
İsterdim
Ve
İstemeye devam ederdim sevdiceğim
İlk yazmayı başardığım sözcüğün
Senin adın olmasını
İlk güzel sıfatıyla nitelendirdiğim varlığın da
Sen olmanı isterdim sevdiceğim

Ve
Bağırmak isterdim
Avazımın çıktığı kadar bağırmak
Ve bağırarak duyurmak güzelliğini
Dünyadaki tüm canlılar duyuncaya
Tüm cansızlardan yankılanıncaya kadar
Hatta
Afrodit’e bile duyuruncaya
Duyurup da kıskandırıncaya kadar
Bağırmak isterdim
Seni sevmemin gerçeğini
Mükemmelliğini
Aşkımızın bitmezliğini.

Çünkü
Daha güzelsin
O Afrodit denen
O eskimiş yunanın
O eskimiş tanrıçasından
Zaten
Çağdaş olsaydınız Afrodit’le ikiniz
Yani
Tanıyor olsaydı seni
Vazgeçip yaşamaktan
Zehir içerdi kahrından
Bir daha görüp de seni
Görüp de kıskanmamak için güzelliğini
sevdiceğim....