Sevdiceğim ve Umut Şiiri - Doğan Balyiyen

Sonbaharlar geçiyor gönlümün derinliklerinden
Koş, umuda koş
Gökyüzünün altında mavilere koş

Serden geçti yüreğim
Turnaların sırtında gidiyorum mukaddes yükü taşımaya
Gerçek desen değil yalan desen değil
Ben umudu taşımaya gidiyorum

Metin olmalı doğru olmalı
Sende sevmelisin yıldızları
Hepsini kehkeşanın derinliklerinde
Bir bir öpmelisin.

Bugün bir kadın iki çocuğuyla dileniyordu
Biliyorsun ben dayanamıyorum üşüyen çocukları görünce
Umut istiyorum onlar gibi umut
Ben yaşatmak istiyorum.

Hatırladın mı karlı günde öptüğümü seni
Huzur istiyorum o gün ki gibi
Burda şurda orda her yerde
Ben yaşamak istiyorum sevdiceğim.

Çocukları hayvanları bitkileriyle
Yaşayan bir dünya istiyorum
Dünyamda sen ol çocuklar olsun anneler olsun babalar olsun
Herkes bir olsun istiyorum sevdiceğim.

Bugün 17 aralık saat 1.30
O sancı yine geldi, yazamadan duramadım işte.
Gidemiyorum kalamıyorum hiçbir şey yapamıyorum.

Umut beni yoruyor
Fakat vazgeçmiyorum Nazım gibi
Artık umut her yerde
Kitaplarda ağaçlarda çocuklarda percerelerde kırlangıçlarıın kanatlarında

Hadi bir zeytin dalı uzat bana
Mutlu olayım mutlu olalım
Mavilere dalalım çocuklarla oynayalım
Hadi sevdiceğim biz insan olalım.