Sevdemde sana hediyem var Cennetliğin için

Aştı devran kendi kendini ortalık saldırgan eliyor
Bir sus da bak en kem göz hep feryad-ı figan ediyor
Etsin mühim değil bize kaçmaya mekan bitiyor
Aşkı sırrı kırk kat örtülü sakla
Dil teselli bulur dilruba didelerinde

Bir tanık bir de şahit istemem ispatı muhayyer geliyor
Ben bilsem yeter sakla edebi münevver oluyor
Gözlerine bakınca da öylece kalasın geliyor
Bir efsun canın hilebaz gamzelerinde

Münevver bir nevver bu cihana mal oluyor
Olmuyor yaresi gülle açanın merhemi dilber
Gördün mü akıyor sahresi ballı zehirden kaçış
Suh cidar ol sairi tekrar ettirme
Bülbül ötüşüne gülüm isyan ziyan oluyor

Sadece üflesem yeter nefesimi
Kaderin kaderim için turab oluyor
Açılsın diye gönül gözün
Süzülsün diye camlardan akan buğular gibi hüznün

Doyma kusur kalsın dünyalığın
Sevdemde sana hediyem var Cennetliğin için