Geceler kifayetsiz kılar anıları.
Mütemadiyen düşünür, yinelerim içimde.
Beyhudeymiş meğer söylediğin o ışıltılı sözler,
Manâsızmış sana ithafen yazdığım dizeler.
Korkarım bu aşk kalmaz payidar;
Gecenin zifirisinde dimağlarda dolaşan sonsuz düşünce,
Kaçmakta olan uykuyu azad etmiş.
Derin bir gizemin peşinden tutkuyla parlayan o gözler,
Uykusuzluğun çizdiği mor asil laleler...
İkilemler ilkesini altüst etmiş.
Kimi zaman gözlerinle kesişen bir yıldız olmayı dilerdim.
Kimi zaman saçlarının arasından kıvrılan bir rüzgar.
Kimi zaman eline aldığın kalem, yazdığın dizeler.
Kimi zaman dinlediğin şarkıda bir melodi,bir akor,bir gitar teli.
Kimi zaman okuduğun bir kitapta paragraf, satır başı, bölüm sonu.
Kimi zaman senin zihninde oynanan bir filmde figüran.
Kâinat bilmeli bu eşsiz suretinizi,
Işıltınız kamaştırır gözlerimizi.
Kaybolur bakışlarınızda aciz ruhum,
Sizin yanınızda ben ancak bir güruhum.
Ümit içinde bekler dururum dönüşünüzü,
Anladım sen o kişi değilsin.
Kabullendim çektim sineye;
Uzaklara dalar tekrarlarım,
Hazmedemediğim o sözlerini.
Eşsizsizliğinden geriye kalan sıradanlığın...
İnciler dökülür her yanından,
Pejmürde olan kılığımın yanında.
Hepsi bir palavra tüm düzene inat.
Dengesiz paralellik gülümsüyor.
Sevginin o amansız oyunu,
Akılda kalan birkaç anı birkaç cümle...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!