Sevdaymış Şiiri - Zennehar Yılmaz

Askıya alınmış tozlu bir palto gibi Giydiğim hayatın noktasız virgülleri Sorgusuzluğunda açan güllerin soru işaretleri Edilmeyecek kabulü yoktur duası hecelerin Parıltılar vardı aynaların islenmemiş ardında Susamış toprağım vardı bağrımın koşu yolunda Tümceler olmadan dağıldığım heceler sırtında Yük almadan taşıdığım sırtıma bağlamadan Belki ayrıktı kelimeler birleşme noktası olmadan Perdelere yazardım cam buğusu bulamazken Yangınların eritip bitirdiği yasaklıydı tövbeliydi belki de Parmak uçlarına sinen damlacıklara sorgula Yine elim giderken paltoya tozu düşer korkuya Aykırılık vardı her bir duyguya vurguya Soluktu benzim canlanmıyor hiçbir anıya Taşınacak yük bekleyen hamala dönüp gidişin vardı… Yumaklar sararken eskiliğinde arıyor gözlerini Yün tararken çıkan seslerin notasında arıyordum Buluşun tadı var sanırken hayalin adını unutmuşum Meğersem kavuşmanın tadının bitikliğinde bekleyişin özlemleri sevdaymış… Yazan zenno 12 Kasım 2011 Cumartesi