Sevdayım aşkım çöl
Sürülmüşüm canımdan içeri
Sonsuzlukta bir taneyim rüzgâra karşı
Karşı durdukça ölüme savrulurum
Ateşim yangınım Sevda
Sevdaya döndükçe kendimi bulurum
Karanlık oldukça aydınlanırım
Suya yandıkça buharlanırım
Bu nasıl bir yalnızlıktır ki
Yalnızlaştıkça çoğalırım
Karaya vuran suyum gecede
Çaresiz bir türküyüm
Tek başına ağıt yakan
Kayıt Tarihi : 5.9.2009 01:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!