Mehtaba nazarı hal için vadiye indiğimde
Gün kararıyor, kuşlar sakince çekiliyordu.
Ağaçların yaprakları şakıyor, durmuyordu.
Sanki yalnızlığımı anlayarak paylaşıyordu.
Umutsuzluğun asla bir çare olamayacağını,
İnsanın evvel ahirde zaten yalnız kalacağını,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.