Sevdayı Kefenlemek Ölmektir

bittiyse veda en güzeli
ihanete gerek yok
gittin kendime bile muhtacım
vurdunsa yüreğimden
önceden yaşamışsındır
yüreği yananları sevme, yakacaktır
içgüdü, öç alma duygusu
canım yansa da
susuyorum sadece
gözlerin gördükleri yalansızdır
yaşarken ölüm oldu
ahmaklık benim olsun
buna kim dayanabilir ki
sevda varsa dağları devirir
sen dağın ardında kaldın
her acıya aldırmam
alnımıza yazılmış
yüklendim gidiyorum
hayat yokuşunu adımlayarak
dağların okulu olmaz
öğrenebildiğini öğretir
yalansızdır her şeyden önce
vefasızlar öldürdü diye
mezar mı kazalım
hiç bir şey bilmediğinden değil
inanmayarak ta susulur
düşeni kaldıranı hiç gördün mü
sevdayı kefenlemek ölmektir