Sevdayı gördüm. Şiiri - Ali Faik Bak

Uzun bir ayrılıktan sonra,
Dün akşam sevdayı gördüm.
Yüzünde eskiden kalma tebessüm,
Gözlerinde yorgun akşamların hüznü,
İsteyip de söyleyemediği özrü vardı.

Oradan buradan, işten güçten konuştuk,
İçtiğimiz kahvenin bile hatırını sorduk,
Ne gariptir ki bizden hiç bahsetmedik.
Sanki her şeyi tek başıma yaşamışım,
Onu ve yüreğimin sönmeyen yangınını.

Dün sevdanın uzattığı elleri tuttum.
Ayağıma çocuksu bir heyecan dolandı.
Ellerimi koyacak emanet bir mekân,
Bakışlarımı kaçıracak asumanda yer,
Ruhumu saracak ikinci beden aradım.

Seçtiğim kelimeler kifayetsiz,
Kurduğum cümleler acemiceydi.
Yüreğimde huzur kanat çırpıyor,
Akşam güneşi yüzümü okşarken,
Ben öylece sevdaya bakıyordum.

Dün sevdanın nazarına uğradım,
Başımda sarhoşçasına bir ağrı,
Göğüs kafesimde inceden sızı,
Adımlarımda garip bir ürkeklik,
Ruhumu, asude bir hoşluk sardı.
…
Ve dün gece beni sevda uğurladı.
Görüşmek temennisiyle ayrıldık.
Onu bir daha görebilir miydim?
Kim bilir, belki bir başka rüyada…