Özde tutsak olan sevgiyi asıp,
Gönlümde olan ülküye kıydılar.
Yürekte sevdamın önünü kesip,
Dünyada sevgiye yasak koydular.
Hasret ile sözde sinemi sarıp,
Gönül bendini aşamadım kırıp,
Dert ile yüreğime zincir vurup,
Sevdamı gönülden uzak saydılar.
Düşünmekten aklar düştü saçıma,
Ben de anlamadım benim suçum ne?
Acı ile ta kalbimin içine,
Aşkı hapsedip gözümü oydular.
Dünyada artık dert çekmekten yıldım,
Çoğu insanları defterden sildim.
Bana her gülen kimseyi dost bildim,
Derdi kelam edip söze kıydılar.
Yusuf’un özüne pranga takıp,
İşkence ettiler yüzüme bakıp.
Sevdamı gönlümde mahzun bırakıp,
Yüreğimi çırılçıplak soydular.
Kayıt Tarihi : 18.6.2010 21:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!