Sevdaydı Çiçeğim Şiiri - Sinan Bayram

Sevdaydı çiçeğim,
Rüzgârda ürkek, güneşte serin
Toprağım senin bakışındı,
Her sabah o gözlerde açardım ilkin.

Adını söylemek bile bir duaydı,
Dilime düşse, gönlümde yankı
Bir bahar gibi geçtin içimden,
Sonra her mevsim kaldı yarım.

Sana uzanan ellerim
Bozkırda çiğ damlası gibiydi
Tutulmaz, ama parlar
Bir anlık, sonsuzluğa yakın bir his gibi.

Kalbim bir kır çiçeği oldu,
İnce, narin, inatla dimdik.
Kimse bilmedi kökümü
Senin gülüşünde büyüdüğümü gizlice.

Ah, sevdaydı çiçeğim!
Ne baharda soldu ne sonbaharda
Ama sen gidince
Mevsim değil, dünya değişti aslında.

Bilsen, bir tek senin adında yeşerdi
Kırılmış tüm umutların kökleri.
Şimdi hangi toprağa düşsem
Sensiz açmam, açamam…
Çünkü sevdaydı çiçeğim,
Ve sen onun tek güneşiydin.

Sinan Bayram