Sevdâya Tutulmayagör Şiiri - Timur İlikan

Bir sevdâya tutulmayagör ki
yandığının resmidir âdetâ
Gecenin ayazında yakılan
kor bir ateş gibi
Çölde ortalığı yakıp kavuran
kızgın bir güneş misâli
Tutuşursun hep alev alev
Duman duman tütersin her bir an
Erirsin sanki bir mum gibi
Akarsın damla damla etrafına
Öyle bir sevdâya düşersin ki
asla görünmez, görünmez dibi
Daldıkça dalarsın derinliklerine
Sevgilere bulanır, sırılsıklam olursun sevdâdan
Bir daha hiç çıkmayacakmışcasına
dalarsın masmavi aşk okyanuslarına
Salarsın kendini uçsuz bucaksız
sonu gelmez bir sevdâya
Umrunda bile olmaz bu
kendi hâlinde dönüp duran dünyâ
Gerçek olur düşlerin birer birer
Gerçeklerse dönüşüverir
bir anda pespembe bir rüyâya
Şükredersin geldiğine
geldiğine şükredersin dünyâya
Bir sevdâya tutulmayagör ki
yandığının resmidir âdetâ
Gecenin ayazında yakılan
kor bir ateş gibi
Çölde ortalığı yakıp kavuran
kızgın bir güneş misâli
Tutuşursun hep alev alev
Duman duman tütersin her bir an
Atarsın kendini bir anda
aşkın o şefkatli kollarına
Yatarsın dizlerine sevdânın
Vurusun kendini aşkın yollarına

(24 Kasım 2006/ İstanbul)