Sevdaya Susayan Gül Şiiri - Faik Tozoğlu

Yanık gönül yurduna,umutlar ekilince.
Yaralı yüreğine,çare olur mu bilmem.
Yorgun ela gözlere,sürmeler çekilince.
Yılların müzmin hüznü,hitam bulur mu bilmem.

Aradığın bahardan,gül kokusu gelince.
Akan gözyaşlarını,badı saba silince.
Alıp başından aklı,aşk gönlünü çelince.
Arzu dolu o düşler,hayat bulur mu bilmem.

Sevdaya susayan gül, bak bülbülün haline.
Seherde hazin hazin, sarılır hayaline.
Sonsuza dek bıkmazdı,baksaydı cemaline.
Sermest ettiğin mazlum,iflah olur mu bilmem.

Ehli dil olan bilir,şu kalpteki tutkuyu.
Endamını göreli,kaybettim ben uykuyu.
Ey canan aşk yüzünden,düştüğüm yer kör kuyu.
Ecel gelip bulmadan,canan bulur mu bilmem.

Manidar bakışlarla,gelince aşka çağrı.
Muhtemelen yanacak,yine şairin bağrı.
Mevsimler değişecek, artacak kalpte ağrı.
Mahşere dek beklese,vuslat olur mu bilmem.

İçindeki duygular,cemaline vuruyor.
İlk bakışın hançeri,can evimde duruyor.
İşvelerle geliver,yoksa gülşen kuruyor.
İkbalime bakıp da,ikna olur mu bilmem.

Nazende gül edan hoş,büyüleyen gamzen hoş.
Neşeyle doldu bahar,gülizarda sen de coş.
Nihavend bir besteyle,hayaline doğru koş.
Nazından usanmana,vadem yeter mi bilmem.

09.01.2015