Seni nasıl sevdiğimi bende anlamıyorum
umutsuzluktan,acıdan,bahseden dilim bile şaşırtıyor beni
darağacında,ipi asılı, ölümü beklerken,beklenmeyen bir af gibi çıkıp geldin
şimdi bana ümitsizlikten bahsediyorsun.
bana böyle söyleme ne olur,kendi ellerinle as beni,
ama,sensiz baharlara bırakıp kışa kaçma
cennette olması gereken ben değil,
benden aldığın tertemiz yürek ve kalbindir..
Kayıt Tarihi : 27.1.2010 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!