Sevdaya Lisân mı Gerek ?

Sevdayı uçurdum aşk kanadıyla
O şehir ; feryâdın demidir şimdi
Feryâtlar, göklerin infaz tadıyla
Bum ! diye çektiğim pimidir şimdi

Kan revân içinde kalır ya yürek
Seslere dayanmaz belki mendirek
Limanda durur mu yelkenli direk ?
Hırçın sürüklenen gemidir şimdi

Ruh taşkınlığımı görün deryâlar
Çekilin önümden şaşkın paryalar
Sevdanın rüzgârı yüzümü yalar
Özlemin binlerce gamıdır şimdi

Belki de zamansız bir şehirdeyim
Belki de mekânsız bir seherdeyim
Belki boysuz,ensiz bir bahirdeyim
Asırlardır akan su mudur şimdi

O şehirde hoşum,tek o ve tek ben
Olsun,aşk derdiyle bu canım kurban
Belki benim için bir atlı sekban
Belki o,toynağın kumudur şimdi

Belki de kalbimi vuran kumandan
Ben ki,miğfersiz, kalkansız bir can
Gönül köprüsünden geçerken,her ân
Devâ katlarımın damıdır şimdi

Aman uluğ Tanrı ! Aklımı koru
Kağanlık kuruyor,atı da doru
Talan etti beni ,hem de dosdoğru
Ruhuma yaptığı yağmadır şimdi

Turan'ım,budunum,soyumla sopum
Geleneğim,törem,koçak nasibim
Onunla Tuna'ya açılır kapım
De bana Nihâl, aşk bu mudur şimdi

Dinle Gülnihâl'im, lisân ne gerek
Sevdaya lisân mı gerek diyerek
Aşkın cevherine,başın eğerek
Aşk, paha biçilmez gömüdür şimdi