....Sevdaya Koşabilmek....

Gün yine hapis oldu,kulak arkasındaki yere.
Eee vardır daha,sonuçta bizim de hayalimiz.
Seni aradım kaç kere,uçsuz bucaksız vicdanında.
İşte yoksun; yine bildiğin yine tekrarından bıkmadığın gerçek.

Sen yokken,belki yine uyanırım sabaha.
Kim bilebilir; tekrardan seni ararım kalbimde.
Eee ne olmuş yani,biliyorum ki yoksun.
Ben kendimi terketmişim de,bi seni atamamışım canımdan.

Koşabilmek sevdaya ki tabidir,bende de vardır bi hak muakkak.
Güvenim yok artık,unutmuş ta olabilirim herşeyi.
Yaa oğlum,sende insansın; sevilebilirsin..
Kızım seni unutmasamda; İNAN yerini doldurabilirim...

(Hırçın)