Sevdaya Benzemek Şiiri - Reyhan İdil

Keşke sana benzese gördüğüm birileri,
Dolu gözlerime anlamsız baksın, olsun.
Sen sanayım bir an, yüreğim tutulsun.
Özlemek mi, unutmak mecburiyeti mi,
Bilmem ki beni hangisi böyle etti.
Seni bulmak ne ki yar,
Yanımdan geçiverse başını sen gibi
çeviren birileri,
Tutsam omzundan, dönse, senin değilse de
kızgın sessizliği.
Aramak ne zor imiş seni,
Bulamayacağını bilerek kimselere benzemeyen
hallerini.
Ama yine de derim yar,
Geçiverse penceremin önünden sana benzeyen
yürüyüşüyle birileri,
Koşup çeksem perdeleri, baksam ardından,
sen saysam,
İnan, her adımı serinletir yüreğimi.