Bir mazlum, öksüz titrer köşelerin başında,
Onun o titrek hali dokunur yüreğime.
Yaşamın acı yüzü sararken karanlığı,
Sensizliğin türküsü söylenir dillerimde…
Harabe olur ruhum en küçük fırtınada,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta