Sevdasızlığın Şiiri - Şeref Yıldırım

bu akşam yine yanlızlıkların derinlerinde,
tutunamayan yosunların çürümelerinde,
yaşanmış; rafta kalan, toz bulutları arasında
sevdasızlığın acısını duyuyor yüreğim...

bilinmeyen sevgiler,nerde, ne zaman ve kim?
tesadüfmü, yoksa şansmı bilinmez
yarının umutları göz kapaklarının gizliliginde,
sevdasızlığın acısını duyuyor yüreğim...

mazi derinlerinde kokuşmuş, silinmeyen izler,
özgüven mücadelesinin yenik savaşcısı,
gül kokan baharın müjdeleyicisi sancılarında,
sevdasızlığın acısını duyuyor yüreğim...

ağarmış saçlar griliğinde, hüzünlü ve sessiz,
aşıklara özenen duygular,yaralı,gözyaşlarında kahırlı
elmanın yarısını arayan beyin kangıren olmuş,
sevdasızlığın acısını duyuyor yüreğim...

küllenmiş sıgaraların,fırlatılmış kadehlerin izleri,
sararmış sayfaların satır aralarında silinmiş,
hayalle gerçek arasında sıkışmış yaşantılarda,
sevdasızlığın acısını duyuyor yüregim...

insanı insan yapan değerlerin dengesizliğinde,
şevkatsiz hayatın,anlamsız kuruluğunda bakan gözler
güvensiz limanlara yelken açan gemiler misali,
sevdasızlığın acısını duyuyor yüreğim...

kendini tanımayan benlik,sorgulamalarda kimliğine,
tecrübelerin yıkımları arasında boğulmuş,ürkek
inanmalımı bilinmez yarınların pembeliklerinde
sevdasızlığın acısını duyuyor yüreğim...

ve;
sorular sorular...korkular yaşanmışlıklardan
yinelenecek fırtınalı günlerin acımasızlığından kaçışlar,
kısır döngülere uğramanın tekrarında huzursuz,
sevdasızlığın acısını duyuyor yüreğim...

02.01.2006