Sevdasız Gölge Şiiri - Tunay Bozyiğit Se ...

Sevdasız gölge

Sevdasız geceler karasıydı gölgesi
anlıma düşmüştü ayrılık anladım
Birce senden kurtaramadım yalnızlığımı
senle kalabalık yalnızlığımı
şakaklarımda zonkluyorsun
beni yalnız komuyorsun..
Gülrenk öldü
renkler yüzünden oldu
gece oldu
Ömrümü soyan sömüren gecee...
ayrılıkta sevda kaldı...
bilsen nasılda öldü kaldı
güneşsiz sevda ayrılıktı...
Sesimin en yanık yerinde,
türkü yıkıldı kaldı
o yürek o sevdayı o ayrılığa bıraktı
ayrılık sevdada çıldırmaktı
bıçak sırtı kalmaktı
sabıra aldanmaktı
yangınlarla yontmaktı oysa sevdayı
çakmak taşı sevdayı
gözlerin göğsüm denizinde mavi
çalkalanıp duruyor, eskimiyor
durmadan ateşe veriyor gecemi
sevdanın yüreğini nasıl ateşe veriyorsa ayrılık...
Nah öyle..