ne zaman gitmeye kalksam takılı kalıyorum gülüşlerine
senden gitmek gelmiyor içimden
sesine takılıyorum,
yüzüne takılıyorum,
aklıma takılıyorsun sonra
öylece kala kalıyorum....
ne zaman kaçmaya çabalasam gözlerinden
daha menzilinden çıkamadan boylu boyunca sevdana kapanıyorum
uğurlayamıyorsun bir türlü kendini benden
sabah doğan güneşim,sıcacık yatağım oluyor merhaban
güne zamansız çöken kara bulutlar oluyor elvedan
ya en uzağım oluyorsun ya en yakınım farkına varmadan
ne zaman gitmeye kalksam habersizce önüme duruyorsun
bazen içime çekiyorum seni usulca oralı bile olmuyorsun
sende kaç bin kez kayboluyorum da anlamıyorsun
ben de öyle çoksun ki birinden geçsem birinde kalıyorsun...
Sevdiklerimiz bizi hep bilinçlerinin en zayıf yerine asmışlar, ondandır böyle kolay unutuluşumuz.
Can ÇalışkanKayıt Tarihi : 23.12.2015 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SENSİZLİĞİN ŞİİR YANI