Sevdasına Yandığım Hayat Şiiri - Nuri Can

Kalabalık kentler ürkütür yüreğimi
uğultular doldurur beynimi yürüdükçe
tüm gözlerden incinmiş bir bakış sızar istasyonlara
kirli vagonlarda taşınan ince bir hüzün gibi
ki,
hep aynı yerimi burkan

bu yüzü kirli şehirde
kimse kimseyi sevmiyor
bilmiyor avuçları kar çiçeği kokan
bir çocuğun saçlarına dokunmayı
şiirler okumayı bir alacaşafağa

kaç kez ittiysem uçuruma yüreğimi
bir çift göz gördüm deltalarda
yalvaran bir ses
kırıldı içimde yıllarca gizlediğim ayna
kalbime batıyor şimdi kırıkları
nehirler boyu kanıyorum
ateşler boyu yanıyorum
alın götürün beni buralardan allah aşkına
dayanamıyorum

nereye baksam denizi duman
neye dokunsam ah
hüznün acıyla öpüştüğü bir kıyıda kaldım
yok,
yok gidemem başka bir liman
anla
anla ve al bu acıları koy bir yana

kör bir sevdanın imgeminde
bir yanı Mecnun’dur çöllerimin bir yanı Leyla
bir yanı Yusuf’tur zindanımın bir yanı Züleyha
yorgunum her akşam yollara bakıp ağlamaktan
yüregimde hasret ateşleri yakmaktan
her kıyıda bir başka cehennem bekler beni

nereye baksam güz bahçeleri
nereye gitsem üstüme devrilir gök
kime nasıl anlatırım sancıyan yanlarımı ah, kim anlar beni
hasretin bin çeşidiyle delik deşik yüreğim
kimsem de kalmadı halime ağlayacak
yaralarımı saracak
böyle boynu bükük duruşum ondan
ondan bir yanım hep vurgun, hep yetim, hep kırgın
ömrüm oy
ömrüm oyy

şiir cıvıltıları oysa gönül ormanımda
yıldız ışıltıları
uzanıpda tutamıyorum
hüznün en kuyu gecelerde boğuldu sevinçlerim
yıldızlar örtmüyor artık yaralarımı
gözyaşlarımı saklamıyor
en ucuz şarkılar yıkıyor ruhumu karanlık sularda

unutulmuş bir sokak ortasında
düş denizlerine bırakıyorum soluğumu
ellerim üşüyor, yüreğim, gözlerim üşüyor
dönüp bakmıyor kimse, bölüşmüyor sevinçlerini benimle
uzak bir kıyıda tutsak kalıyor hayallerim
bütün iskeleler yıkılıyor
bütün iskeleler yıkılıyor
hiç bir gemi almıyor beni
bir damla gözyaşı olup akıyor yüreğim avuçlarıma
yüreğim ki, deliboran, delipoyraz, kızılkan

hasretim kızıl alev bir güldür yangınlara
koparıp göğsümden ateşlere atıyorum
hiç kimse çekip almıyor kalbimi ateşler içinde
kanıyor en katı yerinde gece, yanıyor yüreğim
yüreğim alev topu
yüreğim kanrevan
yüreğim nar
yüreğim ateş
yüreğim ah!

tutunduğum dallar kırık
sokulduğum kucak çiçek açmıyor
aldırmıyor çığlıklarıma sevdasına yandığım hayat
acının ve ateşin burgacında
ince bir sızı gibi geçip gidiyor ömrüm

nasıl katlanacaksa kalbim bunca ağrıya
ömrüm oy
ömrüm oy
gülüm oy

/