Sevdasın sen 2 Şiiri - Selva Durmazemir

Öyle şefkat doluydun kıyamazdın ümmete
Dua dua yağardın yaş dolu gözlerinle
Ummanlar kadar derin sevgi vardı kalbinde
Ömrünü verdin ümmet Rabbini sevsin diye
Sevdasın sen Efendim ümmetinin gönlünde

Kin bürümüş gözlere nur oldun birdenbire
Can sundular islamla şereflendiklerinde
Başka sevda girmedi gözlerinin içine
Herşeyden kıymetliydi saçının teli bile
Sevdasın sen Efendim nur bulan gönüllerde

Güzeller Güzelinden bir lütufsun ümmete
Nur oldun gönderildin rahmet oldun bizlere
Lâin şeytana bile ümit oldun yerinde
Mahrumiyet yoktu hiç risâle penâhinde
Sevdasın sen Efendim can sunan yüreklerde

Sümeyye şehit oldu hiç korkmadan yolunda
Bilal işkence gördü koca taşlar altında
Musab Hakk'a yürüdü adın için Uhut'ta
Hamza adın uğrunda kanatlandı sonsuza
Sevdasın sen Efendim aşıklar vatanında

Ashabın arkadaştı Asr ı Saadet devrinde
Kardeşlerim dedin hep Ahirzaman ümmetine
Sevgin uzandı on dört asrın ötelerine
Bizi de bekle n'olur mahşer günü kevserde
Sevdasın sen Efendim ezelden ebedlere

Saçların beyazladı bir gece birdenbire
Hud mürselat süresi kor oldu yüreğinde
Düsünürdün ümmeti halleri ne olur nice
Azrail geldiğinde ümmetim dedin yine
Kurban olsun Efendim, ümmetin izlerine..