Sevdasın sen 5 Şiiri - Selva Durmazemir

Türlü türlü cefâ ve çileye griftâr oldun
Mekkeden Medineye hicretle emrolundun
Ayrılırken yurdundan gözyaşına boğuldun
Yurdundan çıkarıldın acıyla hep yoğruldun
Sevdasın sen Efendim Mekke ve Medine'de

Müşriklerden kaçarken mağaraya gizlendin
O anda mucizevi bir şekilde saklandın
Yaradan aşkı için yuva yaptı güvercin
Örümcek ağı ördü yaptı o an görevin
Sevdasın sen Efendim varlıklar âleminde

Ebubekir yanında tek endişesi sendin
"Korkma Ya Ebubekir Allah bizimle!"dedin
Arkadaşın dizinde bir an uyuyuverdin
Bir damla gözyaşıyla hemen uyanıverdin
Sevdasın sen Efendim Ebubekr'in kalbinde

Ebubekr'i ağlatan canını bir an yakan
Cigerini dağlayıp sokmuştu işte yılan
Dile geldi aşkından "aşığım" dedi o an
Yılan bile âşıktı olmuştu sana hayran
Sevdasın sen Efendim bir yılanın gözünde

Ve devam etti yılan "Ya Rasulallah seni,
İsa aleyhisselam bizlere müjdeledi
Beş yüz yıldır beklerim kutlu müjdeden beri
Ebubekrin kapattı topuğuyla deliği
Sevdasın sen Efendim yılanın yüreğinde

Korktum Ya Rasulallah göremem diye seni
Mecbur kaldım ve soktum sevgili Ebubekrini
Yoksa göremezdim ki mahşere kadar seni
Bir yılan kadar bile olamadım sevgili!
Sevdasın sen Efendim yaratılan herşeyde

Mübarek tükrügünle geçti yılanın zehri
Hayattın, candın sen tâ ki ezelden beri
Bizi de bırakma nolur ins ü cin peygamberi
Şefkâtinle kolla bizi mahşer günü sevgili
Sevdasın sen Efendim sana yanan kalplerde