Gülün hasretiyle hazandan bahara kadar ağlarmış bülbül
Bülbülün figanını anlamaz, kanayan rengiyle yalnız açan gül
Bir çöl ahu'sunun hicranıyla boşuna ah edip yanmış bu gönül.
Hazan mevsiminde üşüyen dalları sarmasa da yapraklar
Solgun goncalar umutlarını kıştan sonra bahara saklar
Beni hasretin değil, şifasız sözlerin yürekten yaralar.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta