Sevdası Dağlarda Gezer O Çoban..

SEVDASI DAĞLARDA GEZER O ÇOBAN

Nasıl anlatayım çoban halini
Ne bayram bilir ne pazar o çoban
Kuşlar kurtlar dağlar bilir dilini
İğne ile kuyu kazar o çoban

Mülk ile menkulle yoktur davası
Kepeneği onun yurdu yuvası
Bir lokma ekmektir derdi davası
Gecelere yıldız bezer o çoban

Dağlar sarayıdır kayalar tahtı
Kaygısız bir gece uyumak ahtı
Çalışır çabalar dönmüyor bahtı
Yüreğiyle neler sezer o çoban

Bir heybeye sığar malı mavalı
Can yoldaşıdır köpeği kavalı
Kimse bilmez nedir halı havalı
Düğümünü kendi çözer o çoban

Güldüğüne bakman doğuştan yetim
Üç yaşında çökmüş sırtına geçim
Yoksulluk fakirlik bırakmaz seçim
Deliğini kendi gözer o çoban

Hasret kalır çoluk çocuk gülüşe
Yarinin koynunda görülen düşe
Kim öle kim kala kışa erişe
Bir günü bir yıla düzer o çoban

Iraktan ırağa çoban ateşi
Yanında var mıdır eşi kardeşi
Yaban gülü nergislerdir sırdaşı
Bu hallerle derdim azar a çoban

Yıldızlardır onun dostu sırdaşı
Guguk sesleridir onun yoldaşı
Çayırı çimeni sular gözyaşı
Derdini taşlara yazar o çoban

Yarinin yanağı san hicaz narı
Aşkın ile ağlar çoban pınarı
Sevdan ile erir dağların karı
Yarin yaban güle benzer a çoban

Ne mutlu çoban senin yıldızın var
Bir sevdiğin, sadık bir de tazın var
Yüreciğinde bir ince sızın var
Sevdiğine türkü düzer o çoban

Belinde azığı sapanı örme
Yarinin gözünde kudretten sürme
Yüreğinde bir ateş var hiç sorma
Sevdası başında gezer o çoban

Yaylaya yayılır kavalın sesi
Dağılıp yok olur yüreğin sisi
Söz geçmez yüreğe sevdası asi
Kaderine türkü düzer o çoban

Yoksul ama yüreği mangal kadar
Onun da gönlünde bir sevda atar
Yıldızları koynuna alıp yatar
Düşlerinde sevda dizer o çoban

Kentin sefası ne köyün havası
Kavalı, koyunu onun dünyası
Kepeneği, kırbası, bir nevası
Güttüğü koyuna benzer o çoban

Mahmut NAZİK 09.07. 2009 Mersin