Sevdanın Zindanında Kahpe Kelepceye Vuru ...

Neler yaşadın ne çileler çektin bilmiyorum
Geçmişine dair bir şey yapamam
Ben geleceğine talibim
Gel birlikte ağartalım saçlarımızı
Beraber batıralım güneşi
Birlikte seyredelim
Ufukta pembe ateşler içinde yanan gökyüzünü
Ben sana hep yanında olmayı vadediyorum...

Bir gün olsun misafir olur muyum aklına
Kızar küfreder ya da gülümser misin ardımdan
Bağırıp çağırıp gözyaşları içerisinde
Fırlatırken eline geçen her şeyi
Düşünür müsün, bu nefretinden mi yoksa sevginden mi
Bu kadar mı zor sevgini kendine itiraf edebilmek...

Seni mıh gibi beynime çakmışken
Mum gibi eriyip tükenirken
Ruhumu benden çalıp
Ayaklar altında paspas ederken
Gece gündüz birbirine geçmiş
Her şey anlamını kaybetmişken
Düştüğüm rezil durumdan utanıp
Saklanacak yer ararken
Ne yaparsam yapayım aklımdasın ya
Unutamıyorum ya
İşte ben ona yanıyorum...

Sevda, kancık bir kelepçe gibi ruhuma geçmiş
Ömür zindanımı çepeçevre kaplamışken
Çaresizliğin kıskacında kıvranırken
Dilimde adın nakarat olmuşken
Sen vurdum duymaz yaşıyorsun ya
İste buna katlanamıyorum...

Beden benim ruh seninse
Neden çektiğim acılardan bihabersin
Demek ki hiç sevmemişsin
Tek taraflı bir sevdanın
Yanmadan yakanın
Ben mutsuzken mutlu olanın
Kahrını cefasını ben çekerken
Dünyayı bir pula satanın
Diyeceğim ama
Düşmemişse yüreğine sevda
Hele ki sevgi fakiriysen bir de
Mazursun ve fakirsin
Sevgi düşmeyen gönül
Çorak toprak gibi yağmura hasret
Dikenden başka bir şey yetişmez üzerinde
Dilindeki dikenler sanırım bundan muzdarip...

Ne yaparsam yapayım kaçamıyorum senden
Seninle öyle özdeşleşmişim ki
Kaçıp kurtulamıyorum senden
Ne sen benden gidiyor
Ne de ben senden kurtulabiliyorum
Kader gibi yazılmışsın alnıma
Vuslatınla da yokluğunla da hayat kadar gerçeksin bana...

©
6 Eylül 2025
00:46