Zindan içinde ebedi bir gölge,
mahşerin kapısına dayanır sesim.
Haşa, bu feryat bir rivayet değil,
sinemi delen selvi gibi derin.
Aşk, narin bir mabet,
huzurda eğilen başların duası.
Ama payidar değil hiçbir düş,
seyirlik bir hayalden öteye varmıyor.
Bi çareyim, sevdanın içinde,
ziyade yükler omzumda büyür.
Ziyan mı şimdi bu yollar,
yoksa sadece bir sonun başlangıcı mı?
Kapılar kapanır,
ve sevda sessiz bir yankıya dönüşür.
O yankı, sinemde saklıdır,
zindan içinde özgürlük gibi…
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!