Sevdanın Son İzleri Şiiri - İsa Ünal

Haykırışların kopar gözlerinden,
Yankılanır;
Şu sevda yüklü tepenin güney yamacında,
Saçların bir deniz melteminde savrulur hoyratça,
Dün denizi yararcasına boy gösteren vapur,
Spritüel eriyişlerden bir örneklem gibi,
Kaybolur akdenizin sonsuz ufuklarında,
Peşinde bıraktığı köpük,
Halka halka yayılan dalga,
Ve kıyıya vuran sessiz çırpıntı
Son izleridir sevdanın bende kalan,

Güneş akşama koşar
Sevda tepesinin arkasına,
Karanlık gece demektir bu saatten sonra
Mumun üzerindeki cılız bir ışık hayat verir geceye,
Birazda titreyerek,
Dört ayak üzerinde duran masa
Ve beyaz bir sayfa alır gözlerimdeki son hayalini,
Sana dair bildiğim bilmediğim ne varsa
Dökülür bir kurşun kalemin ucundan
Müsvette olur bir şiire daha...
Sen bir antoloji gibi yüreğimdeyken hala...